بیتاب و بیحوصله

بهش گفتم اگه وقت خالی درحد چنددقیقه داره بهم بگه که زنگ بزنم بهش. اما هنوز نگفته. پیش خودم میگم اگرچه دارم از زور خشم واحساس گناه بیتابی میکنم ولی دیگه حس وحال و امیدشو ندارم ک بخوام بهش اصرار کنم. اگر گفت تماس بگیر یا برام وویس بفرست که خب انجام میدم. شایدم ندم. اگرم نگفت که دیگه نمیگم بهش. نه بخاطر ناراحتیم از اون ، بلکه بخاطر خشمم از خودم. این نادمیدی یجور مجازاته برام.